سمانه حسین دوست

سمانه حسین دوست

کارشناسی ارشد

دانش‌آموختگان

شروع دوره: مهرماه 1393
پايان دوره: اردیبهشت‌ماه 1396
عنوان پايان‌نامه: چارچوبی مدل‌رانده برای توسعه‌ی سیستم‌های چندعاملی در محیط‌های واکنش اضطراری
استاد راهنما: دکتر بهمن زمانی       استاد راهنمای دوم: دکتر افسانه فاطمی
موقعیت فعلی: دانشجوی دکتری در دانشگاه اصفهان
بیشتر

چکیده‌ی پایان‌نامه:
محیط‌های واکنش اضطراری، محیط‌هایی هستند که در آن‌ها، حوادثی با فوریت مقابله‌ی بالا، به‌صورت ناگهانی و غیرمترقبه رخ می‌دهند. لذا، ضرورت برنامه‌ریزی، آموزش، تأمین منابع، تمرین و آمادگی نیروهای عملیاتی، پیش از وقوع این‌گونه حوادث، بیش‌تر احساس می‌شود. در این راستا، از جمله‌ی روش‌هایی که می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های مدیران بحران مؤثر باشد، مدل‌سازی و شبیه‌سازی محیط‌های واکنش اضطراری است. در محیط‌های واکنش اضطراری، موجودیت‌های مختلف با رفتارهای متفاوت وجود دارند. مجموعه‌ی این موجودیت‌ها به‌همراه تعامل‌های میان آن‌ها، سیستم پیچیده‌ای را تشکیل می‌دهد که می‌تواند به‌خوبی با یک سیستم چندعاملی مدل‌سازی شود.
پیچیدگی سیستم‌های چندعاملی یکی از چالش‌های قابل‌توجه این سیستم‌هاست. لذا، پیاده‌سازی سیستم‌های نرم‌افزاری برای این قبیل سیستم‌ها نیز می‌تواند دشوار و پیچیده باشد. برای غلبه بر این پیچیدگی، استفاده از رویکردهای جدید توسعه‌ی نرم‌افزار، همچون مهندسی نرم‌افزار مدل‌رانده می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. استفاده از این رویکرد می‌تواند ضمن غلبه بر پیچیدگی‌های ذاتی این سیستم‌ها، امکان تولید خودکار کد از روی مدل سیستم را نیز فراهم کند. در همین راستا، دو عنصر مهم در مهندسی نرم‌افزار مدل‌رانده مد نظر است: طراحی یک زبان مدل‌سازی خاص دامنه برای محیط‌‌های واکنش اضطراری و برنامه‌های تبدیل برای تبدیل خودکار مدل به کد.
در این پژوهش، یک زبان مدل‌سازی خاص دامنه به‌نام ‎ERE-ML 2.0 و ابزاری برای مدل‌سازی با این زبان تعریف‌شده‌است. به کمک ابزار ERE-ML 2.0‎، می‌توان یک موقعیت واکنش اضطراری را مدل‌سازی و سپس مدل حاصل را بر اساس قیود از پیش تعریف‌شده اعتبارسنجی کرد. پس از طراحی و اعتبارسنجی مدل، کد قابل اجرای یک سیستم چندعاملی، به‌صورت خودکار و بر اساس کدهای تبدیل نوشته‌شده، تولید می‌گردد. همچنین برای اجرای کد تولیدشده، سکوی ‎JAMDER‎ بر اساس زبان ‎ERE-ML 2.0‎ گسترش داده شده‌است. مجموعه‌ی زبان، ابزار، کدهای تبدیل و سکوی گسترش داده‌شده، چارچوب مدل‌رانده‌ی ‎ERE-ML 2.0‎ را تشکیل می‌دهند. برای ارزیابی چارچوب پیشنهادی، چند حادثه از جمله حادثه‌ی آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو به‌عنوان مطالعه‌ی موردی، مدل‌سازی و سناریوهای تعریف‌شده در مدل، در سیستم تولیدشده نمایش داده شده‌اند. نتایج حاصل از ارزیابی نشان می‌دهد که استفاده از چارچوب پیشنهادی در مقایسه با روش‌های برنامه‌نویسی و کدنویسی، منجر به صرفه‌جویی در زمان، افزایش سرعت روند توسعه، بالا رفتن سطح تجرید در توسعه‌ی سیستم و نیز انعطاف‌پذیری بالا در مدل‌سازی سناریوهای واکنش اضطراری خواهد شد‎.

 

پروژه‌ها

 

مقاله‌های انگلیسی

 

مقاله‌های فارسی

 

فیلم‌های آموزشی