لیلا صمیمی دهکردی

لیلا صمیمی دهکردی

دکترا

شروع دوره: مهرماه 1391
پايان دوره: فروردین‌ماه 1398
عنوان پايان‌نامه: توسعه‌ی مدل‌رانده‌ی تبديل مدل دوسويه
استاد راهنما: دکتر بهمن زمانی     استاد مشاور: دکتر شکوفه کلاه‌دوز رحیمی
موقعیت فعلی: استادیار دانشگاه شهرکرد
بیشتر

معرفی کوتاه:
لیلا صمیمی دهکردی دارای مدرک کارشناسی مهندسی کامپیوتر – نرم‌افزار از دانشگاه علم و صنعت ایران (اسفند 1386) و مدرک کارشناسی ارشد الگوریتم‌ها و محاسبات از دانشگاه تهران (بهمن 1389) است. او از سال 1391 دانشجوی دکترای مهندسی کامپیوتر در دانشگاه اصفهان تحت نظر دکتر بهمن زمانی و دکتر شکوفه کلاه‌دوز رحیمی بوده و فروردین 1398 با موفقیت از رساله‌ی دکترای خود دفاع نمود. رساله‌ی دکترای او بر موضوعات توسعه‌ی مدل‌رانده، تبدیل مدل‌های دوسویه، ردگیری، و انتشار تغییرات تمرکز دارد. او عضو گروه پژوهشی مهندسی نرم‌افزار مدل‌رانده در دانشگاه اصفهان است.

 

چکیده‌ی پایان‌نامه:
تبدیل مدل قلب و روح مهندسی مدل‌رانده است که هدف آن تولید یک مدل از مدل دیگر است. در بیش‌تر کاربردهای عملی، هم مدل مبدأ و هم مدل مقصد به‌طور مستقل تغییر می‌کنند. تبدیل دوسویه، سازوکاری را برای برقراری مجدد سازگاری بین ‌مدل‌ها فراهم می‌سازد. رویکردهای رایج تبدیل دوسویه دارای چالش‌های متعددی مانند ابهام‌های پیچیده در تعریف نحو و معنای زبان، یادگیری‌پذیری پایین، ناتوانی در مدیریت تداخل‌ها و قدیمی شدن ابزار تبدیل می‌باشند. در این رساله، برای حل چالش‌های بیان شده، یک رویکرد جدید تبدیل دوسویه با نام EVL+Strace پیشنهاد شده که با استفاده از زبان اعتبارسنجی اپسیلون (EVL) روی فرامدل ردیابی خاص (Strace) ساخته می‌شود. زبان EVL مورد استفاده در رویکرد یک زبان ترکیبی است و ابهام‌های زبان‌های اعلانی را در تعریف نحو و معنا ندارد. همچنین، این زبان دارای نحو عینی ساده برای یادگیری است. رویکرد EVL+Strace یک سیستم تبدیل تعاملی را برای مدیریت تداخل‌های ناشی از به‌روزرسانی فراهم می‌کند و می‌تواند مدل‌های مبدأ و مقصد را به‌طور هم‌زمان سازگار نماید. چارچوب اپسیلون، که رویکرد پیشنهادی براساس آن توسعه یافته، یک چارچوب جامع و به‌روز می‌باشد که امکان قدیمی شدن ابزار را به‌حداقل می‌رساند. فرامدل ردیابی در EVL+Strace باید خاصِ دامنه‌ی فرامدل‌های مبدأ و مقصد باشد، به‌طوری‌که از تعریف عنصرهای غیرمجاز جلوگیری شود. به‌علاوه، توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد تا مفاهیم تبدیل دقیق‌تری تعریف کنند. برای نمایش جایگاه رویکرد EVL+Strace آن را با چهار رویکرد دوسویه‌ی شناخته شده براساس یک مدل خصیصه‌ی خوش‌تعریف مقایسه شده است. نتیجه‌ی مقایسه نشان می‌دهد، EVL+Strace اولین رویکرد کاربردی تعاملی است که می‌تواند ویژگی‌های دوسویه‌ی مهم مانند قابلیت نگهداری و انتشار را پشتیبانی کند. به‌دلیل این‌که نوشتن کد تبدیل از صفر مستعد خطاست، در این رساله پیشنهاد می‌شود که اجزای تبدیل EVL+Strace شامل فرامدل ردیابی خاص و کد تبدیل براساس اصول مدل‌رانده تولید شود. بدین‌منظور، ابزاری مبتنی‌بر اکلیپس با نام مُدبایت توسعه یافته که می‌تواند به‌طور نیمه‌خودکار اجزای تبدیل EVL+Strace را تولید کند. اعتبار روش تبدیل EVL+Strace و قابلیت کاربرد ابزار مُدبایت، برطبق یک متدولوژی ارزیابی جامع روی 10 نمونه‌ی تبدیل دوسویه نمایش داده شده است. نتیجه‌ی مطالعات، سودمندی مُدبایت را در توسعه‌ی اجزای تبدیل و اعتبار EVL+Strace در برقراری سازگاری بین‌مدلی نشان می‌دهد.

 

پروژه‌ها

 

مقاله‌های انگلیسی

 

مقاله‌های فارسی

 

فیلم‌های آموزشی